Co-makership

De relatie tussen leveranciers en inkopers groeit steeds meer van een opdrachtgever-opdrachtnemerrelatie uit tot een samenwerkingsrelatie. Het gevolg is dat leveranciers zich steeds meer ontwikkelen van een traditioneel geselecteerde leverancier via een voorkeursleverancier tot co-maker en zelfs partner. Zij dragen daardoor direct bij aan de verbetering van de concurrentiepositie van de uitbesteder, en daarmee ook aan hun eigen concurrentiepositie.

Bij co-makership gaat de inkoper met één of een beperkt aantal leveranciers een samenwerking voor de langere termijn aan, gericht op wederzijds voordeel. De inkoper profiteert van het specialisme van de leverancier en de leverancier profiteert van de voorkeurspositie die hij inneemt.

Ontwikkelingsexpertise
Een van de kenmerken die een co-makershiprelatie onderscheidt van een normale relatie tussen afnemer en leverancier, is de ontwikkelingsexpertise. Deze expertise is noodzakelijk om het co-makership te laten slagen. De leverancier moet in een vroeg stadium in het ontwikkelingsproces participeren.

Resultaat
Een co-makership kan gericht zijn op:

• verbetering van logistieke afstemming;
• verbetering van de kwaliteit van het eindproduct;
• gezamenlijk productontwerp en -ontwikkeling;
• gezamenlijke uitvoering van projecten.

Aanbieding
Om een co-makershiprelatie tot stand te brengen, moet de inkoper het volgende aanbieden:

• een langetermijncontract;
• een orderprogramma met overeengekomen flexibiliteit, gekoppeld aan zichtbare toekomstige afnameplannen;
• betere benutting van de capaciteit van de toeleverancier;
• een overeengekomen winstmarge.

Bronnen:

• Meuwissen Advies 
• Nieuwsbladtransport