Boekrecensie: Succesvol inschrijven op aanbestedingen

Inkopers van Venus en verkopers van Mars. Het lijkt er wel op als je de eeuwige ‘strijd’ tussen inkopers en verkopers van een afstand bekijkt. Een interessant fenomeen dat nog duidelijker tot uiting komt bij het Europees aanbesteden. Inkopers en verkopers komen elkaar steeds vaker tegen bij de rechtbank. Met het boek ‘Succesvol inschrijven op aanbestedingen’ doet Jessica van der Burg een poging het negatieve beeld over het aanbestedings- en inkoopproces te doorbreken.

Ze begrijpen er niets van
Als inkopers en verkopers tegenover elkaar staan bij aanbestedingen, hoor je regelmatig dat de tegenpartij er niets van snapt. Of het dan over de inhoud of het aanbestedingsproces gaat, is niet altijd even duidelijk. ‘Succesvol inschrijven op aanbestedingen’ kent in ieder geval een positieve insteek wat betreft het aanbesteden.

Het boek is bedoeld voor verkopers. Het richt zich duidelijk op leveranciers die meer kans willen maken bij het binnenhalen van overheidsopdrachten. Daarmee biedt het tegelijkertijd tegelijkertijd de inkoper een blik op het proces dat de leverancier doorloopt bij het uitwerken van zijn offerte.

Het glas is halfvol
Dat is wel duidelijk als je de omslag van het boek bekijkt. Het woord succesvol springt er duidelijk uit en geïnteresseerde leveranciers krijgen de worst van 57 miljard aan overheidsopdrachten voor de neus gehangen. Daaronder staat ook nog de uitspraak “3 keer meer kans om extra business binnen te halen” die in het boek niet wordt toegelicht of onderbouwd met argumenten. Het voorwoord en het eerste hoofdstuk borduren daarna voort op het pakken van kansen. De nadelen van aanbesteden worden te gemakkelijk van tafel geveegd, waardoor de positieve insteek wordt versterkt.

Vorm volgt inhoud of niet
Het tweede hoofdstuk staat vervolgens op zijn kop. De baude bewering van Jessica van der Burg is dat de visie van de lezer over aanbesteden na het lezen van de eerste negen pagina’s tekst al op zijn kop is gezet. Deze enigszins goedkope truc van het op zijn kop afdrukken komt daarna ook niet goed uit de verf, omdat de vier pagina’s van dit hoofdstuk niet in een logische volgorde staan.

Wat in de rest van het boek in negatieve zin opvalt is dat hoofdstuknummering uit de inhoudsopgave niet meer terugkomt bij de hoofdstukken, de paragraafnummering soms wel en soms niet aanwezig is, typografie van paragrafen en onderliggende onderwerpen gelijk is, teksten over een zelfde onderwerp op meerdere plekken worden gebruikt en het hoofdstuk over beleid en visie pas halverwege aan de orde komt. Daardoor ontbeert het boek een logische structuur en leest het niet altijd gemakkelijk weg.

Eindoordeel
Bij het schrijven van het boek heeft Jessica van der Burg een duidelijke keuze gemaakt voor de commercie met op een aantal plaatsen een verwijzing naar regelgeving. De nadruk ligt op verkopen: 80% commercie, 20% aanbestedingstheorie. Dat is het goed recht van de auteur. Een gemiste kans is het wel. Het hoe en waarom van bepaalde achtergronden van het Europees aanbesteden komt nu niet (goed) naar voren.

Beoordeling: **

• Kans of crime? Inschrijven op een Europese aanbesteding, Paul Jacobs (meer achtergrond EA)
• De meest gestelde vragen over ICT-aanbestedingen, Maarten van Bommel, Ewoud van Veen, Wiebe Robbemond (meer achtergrond EA vanuit invalshoek ICT)
• Opdrachtgever gezocht, Jan Willem van den Brink, Maarten van Os
• Kloteklanten, Egbert Jan van Bel
• Aanbesteden en innovatie, Aernout Schmidt, Stephan Corvers